Reklama

Niedziela w Warszawie

Odeszli do Pana

W Dzień Zaduszny Kościół wspomina zmarłych. Przypominamy osoby związane z Kościołem oraz przedstawicieli świata kultury, nauki i sportu zmarłe w ostatnim roku.

Niedziela warszawska 44/2016, str. 7-8

[ TEMATY ]

Dzień Zaduszny

instytutksiazki.pl

W Piasecznie zmarł Włodzimierz Odojewski, jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku

W Piasecznie zmarł Włodzimierz Odojewski, jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zasłużony kapłan, duszpasterz ludzi pracy, były dziekan dekanatu rembertowskiego, ks. prał. Edward Żmijewski zmarł prawie rok temu, 10 listopada 2015 r., w wieku 73 lat. Dzień później odszedł Zygmunt Drozdek, działacz katolicki, doradca Koła Poselskiego „Znak” i PZKS, współtwórca warszawskiego KIK i Ośrodka Dokumentacji i Studiów Społecznych, potem doradca Solidarności w Jastrzębiu.

18 listopada odszedł do Pana ks. Dariusz Krawczyk, główny odpowiedzialny Instytutu Świeckiego Życia Konsekrowanego Świętej Rodziny. Zmarły w wieku 48 lat, długo był sekretarzem abp. Kazimierza Majdańskiego. 8 grudnia, w wieku 84 lat, zmarł Janusz Odrowąż-Pieniążek, historyk literatury, pisarz i dyrektor Muzeum Literatury w Warszawie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Na początku roku

Na początku 2016 r. odeszło do wieczności wielu znanych, wybitnych warszawiaków, w tym wielu powstańców warszawskich. 13 stycznia w Londynie zmarł Jan Ciechanowski, ps. Jastrząb, emigracyjny historyk, profesor nauk humanistycznych, powstaniec warszawski, autor głośnych prac o Powstaniu Warszawskim. Pięć dni dłużej żył Jerzy Tomaszewski, ps. Jur, artysta fotografik i fotoreporter, znany jako twórca ok. 2000 zdjęć dokumentujących walki Powstania Warszawskiego. Był fotoreporterem i korespondentem delegata Rządu na Kraj i Komendanta Głównego Armii Krajowej.

Reklama

5 lutego zmarła Maria Stypułkowska-Chojecka, ps. Kama, łączniczka batalionu „Parasol” AK, uczestniczka Powstania Warszawskiego, akcji dywersyjnych, sabotażowych i bojowych, m.in. likwidacji gen. Franza Kutschery. W czasie powstania dwukrotnie ranna, przeprowadzała kanałami rannych towarzyszy broni, była sanitariuszką.

Dokładnie w urodziny

3 stycznia zmarł, dokładnie w swoje 81. urodziny, po 62 latach powołania zakonnego i 48 latach kapłaństwa ks. Ireneusz Meller MIC, długoletni kapelan Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.

20 stycznia pożegnaliśmy o. Tadeusz Sitkę, najstarszego polskiego redemptorystę. Odszedł w wieku 95 lat, mając za sobą 75 lat życia zakonnego. Jego kapłańska posługa związana była lata z archidiecezją warszawską, gdzie doprowadził do odbudowy kościoła św. Benona. Przez lata był proboszczem parafii św. Klemensa Hofbauera na Woli.

Dzień później zmarł w Warszawie Bogusław Kaczyński, znany polski dziennikarz, publicysta i krytyk muzyczny, popularyzator opery, twórca telewizyjny, animator kultury, prezenter i autor programów w TVP.

Wkrótce potem, 27 stycznia, odszedł salezjanin ks. prof. Roman Murawski, wybitny katechetyk, wieloletni profesor i dziekan Wydziału Teologicznego Akademii Teologii Katolickiej i późniejszego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. 6 lutego odszedł do domu Ojca ks. Stanisław Śmigasiewicz, proboszcz parafii św. Józefa Opiekuna Pracy w Józefosławiu.

Brat po bracie

Reklama

Daniel Bargiełowski był starszy o 10 lat od swojego brata Marka, ale przeżył go tylko o kilka miesięcy. Drugi zmarł 23 marca, pierwszy – 23 lipca. Marek był przede wszystkim aktorem, Daniel – aktorem, ale także reżyserem i pisarzem, autorem powieści oraz biografii: Zygmunta Berlinga („Konterfekt renegata”) i Michała Tokarzewskiego-Karaszewicza („Po trzykroć pierwszy), żołnierza AK, ale i masona.

Zmarły 20 maja Andrzej Urbański, polityk, dziennikarz i prezes TVP był dla wielu „mistrzem w przekazie słowa mówionego i pisanego”, także w drugim obiegu w stanie wojennym, gdzie kierował podziemnym wydawnictwem. W III RP poseł, szef gazet, doradca prezydenta Lecha Kaczyńskiego i szef jego kancelarii, przeżył 62 lata.

20 lipca w Piasecznie zmarł prawdziwy mistrz słowa pisanego – Włodzimierz Odojewski, jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku. Od 1971 r. na emigracji, nie mógł liczyć na popularność w Polsce. Po zmianach ustrojowych mieszkał w Monachium i w Warszawie, jego najgłośniejsze powieści: „Zasypie wszystko, zawieje...”, „Oksana” i „Jedźmy, wracajmy...” na stałe weszły do kanonu XX-wiecznej literatury.

Trenował „Złotka”

11 kwietnia zmarł w wieku 86 lat, z tego w kapłaństwie 58, ks. Edward Sławiński, były proboszcz mazowieckich parafii Mnich, Kocierzew, Sulejów, Rososz.

3 maja, w wieku 96 lat, zmarł Wacław Auleytner, uczestnik wojny 1939 r., powstaniec warszawski, ranny już pierwszego dnia walk, w 1956 r. założyciel i wieloletni sekretarz Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie. Związany ze środowiskiem PAX i Tygodnika Powszechnego, był posłem „Znaku”, a następnie Polskiego Związku Katolicko-Społecznego, czyli tzw. koncesjonowanych katolików, do 1985 r.

Reklama

Tego samego dnia zmarł prof. Janusz Tazbir, historyk, badacz dziejów kultury staropolskiej oraz reformacji i kontrreformacji w Polsce, członek Polskiej Akademii Nauk, jej wieloletni wiceprezes. 11 maja, w wieku 86 lat (w życiu zakonnym przeżył 69 lat) zmarł ks. Bronisław Kant SDB, wieloletni dyrektor Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego w Warszawie.

2 czerwca zmarł Ryszard Niemczyk, twórca sukcesów siatkarskiej reprezentacji Polski kobiet, z którą zdobył dwukrotnie – w 2003 i 2005 r. – zdobył złoty medal na mistrzostwach. Jego drużynę nazywano „Złotkami”.

Bliżej niż dalej

Prof. Marek Kwiatkowski – historyk sztuki, muzealnik, varsavianista, honorowy obywatel Warszawy, a przede wszystkim wieloletni kustosz i dyrektor Łazienek – zmarł 10 sierpnia.

Sierpień przyniósł śmierć wielu innym znanym i cenionym warszawiakom. 12 sierpnia w wieku 79 lat, w 55. roku kapłaństwa zmarł ks. Stanisław Grabowski, były proboszcz parafii Inowłódz. Cztery dni później w wieku 52 lat, z tego w kapłaństwie lat 26, ks. Zbigniew Porzeziński, który pełnił posługę w wielu warszawskich parafiach, ostatnio był wikariuszem na Solcu. 24 sierpnia zmarł w wieku 82 lat, w 59. roku kapłaństwa, ks. kan. Zbigniew Brzozowski, były proboszcz parafii w Krzemienicy i przez 26 lat w Nieporęcie. Dwa dni później odszedł w wieku 74 lat, w 51. roku kapłaństwa, ks. kan. Andrzej Kamiński, duszpasterz wielu warszawskich i podwarszawskich parafii. 30 sierpnia zmarł w wieku 87 lat, z tego w kapłaństwie 49 lat, ks. kan. Kazimierz Kuracki, były proboszcz parafii w Kozłowie Biskupim, na warszawskich Tarchominie i Pyrach oraz prokurator Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego św. Jana Chrzciciela.

13 października odszedł Andrzej Kopiczyński, aktor znany przede wszystkim z tytułowej roli w serialu telewizyjnym „Czterdziestolatek”. W towarzyszącej serialowi piosence Andrzej Rosiewicz śpiewał: „Czterdzieści lat minęło jak jeden dzień,/już bliżej jest niż dalej, o tym wiesz”. Kopiczyński przeżył 82 lata.

2016-10-27 09:31

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Przewodniczący Episkopatu: miłuje zmarłych ten, kto się za nich modli

[ TEMATY ]

Dzień Zaduszny

Artur Stelmasiak

Modlitwa żyjących może być wielkim wsparciem dla tych, którzy oczekują ostatecznego uświęcenia. Tak jak my oczekujemy z ich strony modlitwy, tak też jesteśmy zobowiązani do modlitwy za nich. Ten, kto miłuje tych, którzy zmarli, kto ich szanuje, ten się za nich modli – powiedział abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Episkopatu z okazji Uroczystości Wszystkich Świętych i Dnia Zadusznego.

Dnia 1 i 2 listopada przypadają ważne daty i uroczystości w życiu Kościoła. 1 listopada to Uroczystość Wszystkich Świętych, a 2 listopada to Dzień Zaduszny. „Te dwa dni związane są z tajemnicą życia przyszłego. Pierwszy jest dniem radości, w którym cieszymy się z tych wszystkich zmarłych, którzy osiągnęli pełnię Nieba, którzy osiągnęli życie wieczne. Ich świętość została więc stwierdzona i zaaprobowana przez cały Kościół" – powiedział abp Gądecki.
CZYTAJ DALEJ

Św. Ambroży obrońca Bożego Prawa

Niedziela łowicka 49/2002

[ TEMATY ]

święty

św. Ambroży

pl.wikiepdia.org

7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.

Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie. W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację. W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu. Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn. Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską. Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich. Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania. Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania. Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego. Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
CZYTAJ DALEJ

Maryjne jubileusze w Oławie

2025-12-07 13:40

ks. Łukasz Romańczuk

W darach przyniesione ostały nowe naczynia liturgiczne: kielich, patena oraz puszka

W darach przyniesione ostały nowe naczynia liturgiczne: kielich, patena oraz puszka

Mija 25 lat od erygowania Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Oławie. Z tej okazji uroczystej Mszy świętej przewodniczył bp Jacek Kiciński CMF.

Zanim rozpoczęła się Eucharystia, biskup Jacek udał się do kaplicy MB Pocieszenia na modlitwę. We wstępie do Mszy świętej, ks. Tomasz Czabator, proboszcz parafii przypomniał motywy ustanowienia sanktuarium, które zostało erygowane przez kard. Henryka Gulbinowicza w 2000 roku oraz przywitał wszystkich przybyłych na wspólne świętowanie.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję