Sprawdźmy, co o Babci i Dziadku mówią młodzi.

Nasi aniołowie

– Dziadkowie w mojej rodzinie są jak dobre duchy – pomagają rodzicom i nam, wnukom, jak tylko mogą. Zawsze są na miejscu, kiedy ich potrzebujemy. Są takimi Aniołami Stróżami, którzy nie tylko pytają, czy jesteśmy głodni, jak to jest w żartach, ale chcą pomóc, nawet jeżeli nie wszystko rozumieją – mówi Kamil Giebał z parafii Matki Bożej Fatimskiej i św. Józefa w Tarnowie. Dodaje: – Gdyby nie oni, nie byłoby księgi wspomnień z dzieciństwa, smaku kanapek, które robił Dziadek, soczystych porzeczek i czereśni, które nam dawał w upalne dni. Nie byłoby wierszyków i piosenek, które Babcie nam prezentowały. Wszystkie te sytuacje są jak uzupełnienie dziecięcej codzienności, pomalowanie beztroskich dni, które choć są w każdym z nas, to czasem trzeba bardzo głęboko zajrzeć, by je ponownie odnaleźć.

Filary rodziny

– Pamiętam pracę w gospodarstwie. Chodzenie za Dziadkiem i dopytywanie, które zwierzęta będziemy teraz karmić... Dźwięk klepania kosy, smak ziemniaków z ogniska, przejazdy z Dziadkiem na rowerze – wspomina Marzena Czekaj z parafii Wszystkich Świętych w Sobolowie. I kontynuuje: – Jego męska, silna ręka, gotowa do każdej pracy, budziła we mnie podziw. A Babcie zawsze były pełne tajemnic. Ich opowieści z młodych lat można było słuchać bez końca. One same wyglądały wtedy, jakby przenosiły się w czasie. W ich dłoniach zawsze widziałam różaniec. Szeptu tej modlitwy nie da się zapomnieć. Ta ufność, że prośby zostaną wysłuchane i potwierdzenie, że modlą się za nas codziennie. Jak Aniołowie Stróżowie. Byli jak filary podtrzymujące relacje rodzinne. Uwielbiałam widok Babci siedzącej na końcu ogromnego stołu, przy którym wszyscy się gromadziliśmy w święta Bożego Narodzenia. Taka głowa rodziny. Sama raz przyznała, że siedząc i patrząc na nas, czuje się jak kwoka, która ma wszystkie pisklęta przy sobie. Miejsca po Dziadkach są teraz puste. Jednak oni wciąż są częścią mego życia. Choć nie mogę postawić czterech herbat na stole, to odwiedzam ich w innym miejscu i stawiam cztery znicze. To światełko pamięci o każdym z nich osobno. To ogromna wdzięczność Bogu za dar ich życia. Babcia i Dziadziu – dwa słowa, a wspomnień nie ma końca. Tęskno, że nie można się przytulić, ale póki się kocha i pamięta, to tak, jakbyśmy się z nimi wciąż spotykali.

Piątka z seniorem

– Starość to ważny problem społeczny, który dotyka nas wszystkich. W ramach projektu „Zwolnieni z teorii” razem z koleżankami stworzyłyśmy inicjatywę „High five z seniorem”, aby zachęcić młodych do spędzania czasu ze starszymi. Spotkania z seniorami były wzruszające i przepełnione radością. Wniosły wiele wartości do mego życia – mówi Gabriela Wojtaszek z parafii św. Józefa Rzemieślnika w Pustkowie-Wsi.

Dziadkowie wciąż są ważni i potrzebni. Lubimy słuchać ich opowieści, porad, wspominać radosne chwile, gdy byli z nami. Pamiętajmy, że życie jest krótkie i lepszy czas, by ich kochać, już nie nadejdzie. Najcenniejsze, co możemy im ofiarować, to nasza obecność.