Ważnym wydarzeniem w życiu naszego Kościoła lokalnego było poświęcenie ołtarza w kościele św. Maksymiliana Marii Kolbego w Binowie. To świątynia filialna parafii św. Piotra i św. Pawła w Podjuchach, gdzie funkcję administratora pełni ks. Krzysztof Jeruzalski. Ze zniszczeń wojennych odbudowana została w latach 1972-82, a 7 listopada 1982 r. poświęcona przez bp. Jana Gałeckiego. Stąd zbieżność dat, bowiem akt poświęcenia ołtarza w tym roku przez metropolitę szczecińsko-kamieńskiego odbył się także 7 listopada.

Na uroczystość pod przewodnictwem abp. Andrzeja Dzięgi przybyli goście – przedstawiciele Towarzystwa Chrystusowego wraz z wikariuszem generalnym zgromadzenia ks. Bogusławem Burgatem, kapłani dekanatu Szczecin-Słoneczne wraz z dziekanem ks. kan. Tadeuszem Szponarem oraz liczne grono wiernych.

Wymowa i ranga poświęcenia ołtarza

W części dedykowanej poświęceniu ołtarza czytamy: „Wypada, by w każdym kościele był ołtarz stały, […] który jest tak zbudowany, że łączy się z posadzką i nie może być przesunięty. […] Ołtarz należy zbudować w pewnej odległości od ściany, aby kapłan mógł go łatwo obchodzić oraz odprawić Mszę św. twarzą do ludu. Ma znajdować się w takim miejscu, by naprawdę stanowił centrum, na które samorzutnie całe zgromadzenie wiernych zwraca uwagę. Zgodnie z tradycją Kościoła oraz symboliką biblijną właściwą ołtarzowi, mensa ołtarza stałego ma być z kamienia naturalnego. […] Kolumny lub podstawa do podtrzymywania mensy ołtarzowej mogą być wykonane z jakiegokolwiek materiału, byle tylko był godny i trwały”.

Liturgiczne dopełnienie

Mistycznej roli ołtarza w sprawowaniu świętej liturgii poświęcił swoje kazanie metropolita szczecińsko-kamieński. – Ten ołtarz, krzyż, to tabernakulum, i ta ambona są jak pieczęcie Bożej prawdy, która jest potrzebna jak tlen, jak świeży łyk wody, jak zdrowy kęs chleba każdemu człowiekowi, by mógł być Bożym dzieckiem – podkreślił w nim abp Andrzej Dzięga.

Wyraził też wdzięczność wiernym oraz duszpasterzom za stałą, rzetelną troskę o swoją świątynię: – Chcę na wasze ręce podziękować waszym ojcom za to, że po II wojnie światowej umieli zadbać o tę świątynię. Dziękuję wam, drodzy księża chrystusowcy, duszpasterze tej ziemi, że zadbaliście o nią z miłością i wiarą. Tę liturgię, która była kiedyś, której śladem są świece na ścianach w miejscach uroczystych namaszczeń olejem krzyżma, czego dokonał bp Jan Gałecki przed laty, dzisiaj dopełniamy poświęceniem nowego ołtarza – powiedział arcybiskup.

Skierował też do mieszkańców Binowa oraz posługujących w tej wspólnocie kapłanów prośbę, by ze zdrojów łask sakramentalnych wzbudzanych przez miłosiernego Boga w ich świątyni korzystali ku uświęceniu swego życia, teraz i w przyszłości.

– Gdy będziesz patrzył, jak olej krzyżma wprowadzany jest w płytę kamienną ołtarza, stabilnego, nieprzenośnego, wpisanego w tę ziemię tak, jakby samo niebo jej dotykało, nie tymczasowo, ale na wieki całe, na nowy czas, pomyśl sercem o dzieciach, wnukach, prawnukach, o tych, którzy będą tutaj mieszkać za 50, 250 lat i później. Niech im ten ołtarz służy. Niech składając na nim ofiary swojego życia w zjednoczeniu z ofiarą Chrystusa czerpią z niego moc, zdrowie i siłę, by podążać po Bożych drogach. […] Idź i ty w nowy czas, dziękuj Bogu za świątynię, za sakramenty święte, za Ewangelię, za Kościół święty, uwielbiając Boga, słuchając Go i wykonując niezmienną, odwieczną Bożą myśl. Idź umocniony o dary duchowe z tego ołtarza i z tej ambony. Niech także przez ciebie dobry Bóg uzdrawia, uświęca, odnawia i oczyszcza oblicze tej ziemi! – gorąco zaapelował metropolita.