Podczas obrzędu konsekracji biskup błogosławi obrączki wdów, które od tej pory stają się znakiem oblubieńczej więzi z Chrystusem. Biskup wręcza też wdowom krzyże i brewiarze.

We Włoszech najwięcej, bo 100 wdów konsekrowanych, żyje na Sycylii, a dalszych 80 odbywa tam przygotowującą do tego formację. To właśnie w Palermo na Sycylii w 1996 r. kard. Salvatore Pappalardo jako pierwszy zatwierdził statuty Ordo Viduarum. „Konsekracja mną wstrząsnęła i zrozumiałam, że powinnam zrobić wszystko, aby ta forma życia chrześcijańskiego stała się znana poza naszą diecezją" – wspomina Cristina Adalgisa Lazzara, krajowa kordynatorka Ordo Viduarum. Dodała, że "powoli różni biskupi i księża zrozumieli znaczenie wdów konsekrowanych i dobro, jakie mogą one wnosić do parafii”.

Warto dodać, że w Polsce - według stanu z kwietnia br. - były 242 wdowy konsekrowane i 1 wdowiec. Najwięcej było ich w archidiecezjach łódzkiej i szczecińsko-kamieńskiej: odpowiednio 63 i 46, następnie przemyskiej - 15 oraz krakowskiej i poznańskiej - po 13.

Od czasu Vaticanum II w Kościele katolickim przywrócono także inną starożytną tradycję - dziewic konsekrowanych, a więc kobiet, które dobrowolnie zobowiązywały się żyć w stałej czystości. Wiele uwagi tej formie życia poświęcali Ojcowie Kościoła, m.in. Tertulian (ok. 155-220), Cyprian z Kartaginy, Ambroży z Mediolanu, Augustyn z Hippony, Jan Chryzostom, Grzegorz z Nyssy, Metody z Olimpu. Później stan dziewic konsekrowanych ustąpił miejsca życiu zakonnego, choć nigdy nie zanikł. Jedną z dziewic konsekrowanych była św. Katarzyna ze Sieny (1347-80) - współpatronka Europy. Ale Sobór Laterański II (1139 r.) zakazał udzielania konsekracji dziewicom żyjącym w świecie.

Po Soborze Watykańskim II instytucja dziewic konsekrowanych odrodziła się, a odnowiony obrzęd ich konsekracji, zatwierdzony przez Pawła VI, obowiązuje w Kościele od 6 stycznia 1971 r.

W 2013 w Polsce było 175 dziewic konsekrowanych, najwięcej - po 21 - w Krakowie i w Warszawie.