Październik 2003 r., jak paciorki różańca, połączył wiele radosnych, świetlanych i chwalebnych wydarzeń. Ich źródłem, a jednocześnie ukoronowaniem jest 16 października, dzień w którym na Stolicę Piotrową został wybrany Papież Polak. Ten dzień był więc w 2003 r. tym bardziej wyjątkowy, że obchodziliśmy wtedy główne uroczystości związane z 25-leciem Pontyfikatu Jana Pawła II.
W jubileusz Ojca Świętego wpisane są także podobne rocznice osób mu najbliższych, a mianowicie pracujących w Watykanie polskich Sióstr Sercanek, a nade wszystko abp. Stanisława Dziwisza. Nic więc dziwnego, że jubileusz papieski przeżywany był w sposób wyjątkowy i niezwykle uroczysty również w rodzinnej miejscowości abp. Dziwisza - Rabie Wyżnej. Tak się bowiem składa, że od kilkudziesięciu lat jubileusze Ojca Świętego splatają się z jubileuszami Księdza Arcybiskupa.
Ksiądz Arcybiskup Dziwisz urodził się w 1939 r. Liceum Ogólnokształcące ukończył w Nowym Targu, a Seminarium Duchowne - w Krakowie. Święceń kapłańskich w katedrze na Wawelu udzielił mu kard. Wojtyła. Po święceniach przez trzy lata ks. Dziwisz był wikariuszem w Makowie Podhalańskim, a od trzydziestu siedmiu lat związany jest bezpośrednio z osobą obecnego Ojca Świętego. Przez dwanaście lat był kapelanem kard. Wojtyły, a przez następne lata - papieskim sekretarzem. W tym roku abp Dziwisz świętuje 40-lecie kapłaństwa, 25-lecie posługi jako osobisty sekretarz Ojca Świętego i 5-lecie biskupstwa.
19 marca 1998 r. - w roku 20-lecia Pontyfikatu - Jan Paweł II, udzielając mu sakry biskupiej, zauważył: „Od początku mojego pontyfikatu stoisz wiernie u mego boku jako sekretarz, dzieląc trudy i radości, niepokoje i nadzieje związane z posługą Piotrową”. W dowód uznania dla górali oraz jako wyraz wdzięczności za pielgrzymkę Ojca Świętego na Podhale w 1997 r. Ksiądz Arcybiskup umieścił w swym herbie biskupim zarys Giewontu z krzyżem i zawołanie: Sursum corda.
W obchody 25-lecia Pontyfikatu Jana Pawła II i jubileusze abp. Dziwisza włączyła się cała społeczność Raby Wyżnej: władze samorządowe, parafia i Gminny Ośrodek Kultury. Uroczystości rozpoczęły się w niedzielę 12 października w Gminnym Ośrodku Kultury otwarciem wystawy obrazów malowanych na szkle przez ks. Stanisława Wojcieszaka, rodem ze Słopnic, oraz prezentacją tomiku wierszy młodej poetki z Raby Wyżnej - Izabeli Zając, zatytułowanego Zaklęto nuta. Góralskie pociorki. Tomik zawiera wiersze poetki oraz obrazy ks. Wojcieszaka. W czasie prezentacji autorka dedykowała Janowi Pawłowi II m.in. wiersz Boskie ziarno, w którym mówi:

Rynce twoje Ojce
Pełne dlo nos nieba
Jak pszenicne kłosy
Obfite w dar chleba.

Bóg zapłoć Ci Ojce
Za tyn chlyb wprost z nieba
Bo mając go w sercu
Nic więcyj nie trzeba...

Zwróciła się też do abp. Dziwisza:

Bliskiś nom Biskupie jako nik na ziemi
Bo choć holny wiater łozdzielił Cie s nami
Modlitwa jest mostem co łący dwa brzegi
I to w niyj jesteśmy przy Tobie myślami.

Chór „Gorce” z Nowego Targu zaśpiewał Janowi Pawłowi II wzruszającą pieśń: Kochamy Cię, dziękujemy Ci, zostań wśród nas. Uroczystość uświetniła góralska kapela z Raby oraz zespół „Akcent” z Limanowej. Wystąpiła też Urszula Własiuk z nowo wydaną książką o górskich wędrówkach kard. Wojtyły, zatytułowaną: Ja tam u was byłem... - pilnujcie mi tych szlaków.
16 października w rabiańskim GOK-u i remizie odbyła się druga część uroczystości jubileuszowych. Po akademii i koncercie w wykonaniu młodzieży z miejscowego Gimnazjum im. Jana Pawła II w kościele parafialnym pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika została odprawiona uroczysta dziękczynna Msza św. koncelebrowana. W kościele tym został ochrzczony abp Dziwisz i nawiedzał go wielokrotnie kard. Wojtyła.
W niedzielę 19 października parafia w Rabie Wyżnej przeżywała dalszy ciąg obchodów 25-lecia jubileuszowego świętowania. O godz. 11.00 została odprawiona uroczysta Suma w intencjach Ojca Świętego. Następnie barwny korowód przemaszerował do remizy, gdzie młodzież gimnazjalna przedstawiła program artystyczny o Pontyfikacie Jana Pawła II. Uroczystość zakończył występ licznych zespołów regionalnych z Krakowa, Limanowej, Czarnego Dunajca i Raby Wyżnej.
Ojciec Święty odniósł do swego kapłaństwa słowa „Dar i Tajemnica”.
A my, pełni podziwu i wdzięczności, patrzymy na heroiczną posługę Jana Pawła II jako na Boży Dar i Tajemnicę dla całego świata i każdego z nas. Najbliżej tego Bożego Daru i Tajemnicy stoi zawsze wiernie abp Dziwisz.
Zakończmy słowami, jakie Izabela Zając w wierszu Sokół skierowała do umiłowanego Ojca Świętego:

Tyś jak sokół
wtory płynie po niebiesie
Twoje skrzydłą ponad Tatry
Holny niesie...
Pewnie tymu
Tak cudowno w Tobie głębia,
Boś jak sokół
Ino serce mos gołębia...