Miejscowość Mazowsze wymieniana jest w historii już w 1228 r., a istnienie parafii potwierdzają wzmianki w dokumentach z 1412 r. Od 100 lat w Mazowszu stoi kościół neogotycki pw. św. Marcina. Jest to kościół jednonawowy, z kaplicami po bokach, oszkarpowany, z wieżą na froncie. Pierwotny kościół, drewniany, spłonął w 1864 r. W ołtarzu głównym znajduje się obraz św. Marcina. Ku czci tego Świętego 11 listopada gromadzą się w Mazowszu bardzo liczni wierni na uroczystości odpustowe. Zdaniem duszpasterza parafii, ks. kan. Jana Markiewicza, doroczny odpust zawsze tak licznie gromadził wiernych, którzy św. Marcinowi polecali swoje i narodowe sprawy. Splendoru nadaje każdorazowo asysta i orkiestra.
W tym roku Sumę odpustową odprawił ks. prał. Marian Włosiński, który w homilii przypomniał, że we współczesnych modelach wychowania często zapomina się, że "Bóg jest wszelkim źródłem zasad moralnych i ostatecznym celem działań człowieka". Dlatego ludzie wierzący nie powinni zaniedbywać - również w szkole - chrześcijańskiego spojrzenia na sprawy wychowawcze. Program wychowania katolickiego stanowi niezwykle celną ripostę na dominujące w programach szkół trendy liberalizujące cały proces wychowania. W wychowaniu nie można przecież zrezygnować z takich pojęć, jak: dobro moralne, autorytet, wartości w imię spontaniczności i naturalności. Celebrujący Eucharystię zwracał uwagę, aby nie były to tylko puste pojęcia, o których będą się uczyli wychowankowie. Od tych młodych ludzi trzeba wymagać w praktyce. A najlepszym potwierdzeniem, budzącym niekłamany podziw u młodego człowieka jest osobiste świadectwo wychowawcy. Historia Ojczyzny dostarcza liczne wspaniałe przykłady. Dzień 11 listopada był zawsze dla milionów Polaków dniem szczególnym i ważnym, tak jak zawsze była ważna niepodległość. Nawet w okresie okupacji hitlerowskiej i stalinowskiego terroru nie udało się go wymazać z kalendarza. Dzień ten skłaniał do zadumy i refleksji, przypominał, przestrzegał i pouczał. Dla nas był i pozostanie wielkim pytaniem, czy nie roztrwoniliśmy niepodległości, którą z takim trudem wywalczyli nasi praojcowie? Dzień ten uczy i dzisiaj, że będąc Kościołem, jesteśmy równocześnie obywatelami ziemskiego państwa. Mamy więc nie tylko prawo, ale i obowiązek przyczyniać się do jego pomyślnego rozwoju.